37. Το πολίτευμα που έχουμε είναι ένα επιδέξιο μείγμα ξένων νόμων και πονηρών προσθηκών υπέρ ορισμένων προνομιούχων τάξεων, γεγονός που μας κατατάσσει στους λαούς που είναι θλιβερά υποδείγματα αποφυγής από τους ξένους λαούς.
Το πολίτευμά μας ονομάζεται τυπικώς μεν "δημοκρατία", στην ουσία όμως είναι ένας αχταρμάς: η εξουσία βρίσκεται μονίμως στα χέρια των ολίγων , οι οποίοι όμως επιτρέπουν πονηρά στους πολλούς να συμπεριφέρονται τακτικώς οχλοκρατικά, προφανώς για να νομίζουν ότι έχουν δημοκρατία. Οι νόμοι είναι έτσι φτιαγμένοι ώστε να εξασφαλίζουν τη διαρκή ανισότητα στις προσωπικές διαφορές, ενώ, σε θέματα που αφορούν τις δημόσιες θέσεις ευθύνης , κάθε πολίτης επιλέγεται με διάφορα κριτήρια ανισότητας, όπως το χρήμα, την ταξική του θέση, το οικογενειακό του όνομα, το κόμμα του, τη διαφήμιση που τον προβάλλει, τον έλεγχο των ΜΜΕ και ιδίως την τηλεοπτική του προβολή, την παρέα ή το σωματείο ή την ομάδα ή την ένωση ή την αδελφότητα ή το συνδικάτο στην οποία ανήκει, κλπ. Επομένως δε δίνεται ιδιαίτερη σημασία στα μορφωτικά και επαγγελματικά του προσόντα, ποσώς δε μάλλον ενδιαφέρει η προσωπική του ικανότητα και η καταξίωσή του σε κάποιον επιστημονικό ή επαγγελματικό κλάδο . Αν μάλιστα κάποιος είναι φτωχός, αλλά μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην πόλη, σπανίως δεν εμποδίζεται από το να το κάνει, επειδή όλοι τον θεωρούν κοινωνικά ασήμαντο.
Το πνεύμα του προσωπικού συμφέροντος διέπει τη δημόσια συμπεριφορά μας, γι΄αυτό και στις καθημερινές κοινωνικές σχέσεις κυριαρχεί η καχυποψία, αφού συνέχεια τα βάζουμε με τους διπλανούς μας, όταν κάνουν πράματα που τους ευχαριστούν΄ είμαστε μονίμως μουρτζούφληδες απέναντί τους , στάση που μπορεί μεν να είναι δυσάρεστη, αλλά δείχνει με ειλίκρίνεια τα πραγματικά αισθήματά μας για τον πλησίον.
Και ενώ στις προσωπικές μας σχέσεις δε δίνουμε δεκάρα για το αν δυσαρεστούμε ο ένας τον άλλο, στη δημόσια συμπεριφορά μας παραβιάζουμε συνεχώς τους νόμους , επειδή έχουμε γραμμένους στα αμελέτητά μας όσους τυχαίνει να μας κυβερνούν, όπως επίσης και τους νόμους, ειδικότερα εκείνους που έχουν θεσπιστεί για την προστασία αυτών που αδικούνται, αλλά και κάποιους άγραφους, που κάποτε έκαναν τους παραβάτες τους να ντρέπονται, τώρα όμως προκαλούν τον καγχασμό.
38. Επιπλέον προνοήσαμε και βρήκαμε για το πνεύμα μας πάμπολλους τρόπους ξεκούρασης από τον καθημερινό μόχθο: επινοήσαμε ηλίθιους τρόπους διασκέδασης, όπως τα σκυλάδικα και τα ρεάλιτι στην τηλεόραση, θεσπίσαμε αθλητικούς αγώνες όπου κυριαρχούν η ντόπα στους αθλητές και η βία στους θεατές, και ενώ θεωρητικώς είμαστε μορφωμένοι , τελούμε θρησκευτικές γιορτές και πανηγύρια σαν να είμαστε πρωτόγονοι άνθρωποι. Τέλος μένουμε σε σπίτια πριγκιπικά , που για να φτιαχτούν άλλοι έχουν πηδήξει τους πάντες, άλλοι έχουν πηδηχτεί από τους πάντες και άλλοι τα χρωστούν μέχρι δευτέρας παρουσίας στις τράπεζες.
Η καθημερινή ευχαρίστηση που απολαμβάνουμε από τα καλούδια μας είναι ασήμαντη μπροστά στις σκοτούρες που μας προκαλούν η συντήρηση και η επαύξησή τους, σκοτούρες που μεταφράζονται σε μόνιμο στρες, φοβερή επιθετικότητα, διαρκή απληστία , απώλεια του ύπνου, καταφυγή σε διάφορες "ουσίες" και οινοπνεύματα κλπ.
Το ιδεολόγημα της δήθεν ανωτερότητάς μας λόγω του παλαιού μεγαλείου των προγόνων μας , μάς έκανε να εισάγουμε και να καταναλώνουμε τεράστιες ποσότητες αγαθών από όλα τα μέρη του κόσμου, πιστεύοντας ότι δικαιούμαστε να απολαμβάνουμε τα αγαθά που παράγουν οι ξένοι με την ίδια άνεση που απολαμβάνουμε όσα παράγονται στη δική μας γη. Με τη διαφορά όμως ότι έχουμε ξεχάσει πως εδώ και πολλά χρόνια δεν παράγουμε πλέον τίποτε. Πλην ίσως άφθονης αυτοκολακείας , απύθμενης αλαζονείας , αφειδούς εξυπνακισμού και αέναης κλεψιάς ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου