Άκουσα τη φωνή μου πίσω μου και τρόμαξα. Όμως αλλιώς δε
γίνεται να προχωρήσω. Πρέπει να βρω τη στάχτη που ήταν σάρκα
ρόδινη κι ήταν τραγούδι και λαμπρές εικόνες. Πρέπει να βρω και
τη γυναίκα που ΄στρεψε την ώρα της καταστροφής έστρεψε και είδε
και μαρμάρωσε κι έμεινε εκεί ν΄αποστηθίζει τα χαλάσματα. Και βλέπει με τα κρυσταλλένια μάτια της τα βλέπει όλα απ΄την αρχή
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου