Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ

Tόσο φοβισμένος, που όταν μου έπαιρναν κάτι τους ευγνωμονούσα   που μου άφηναν τουλάχιστον την ανάμνησή του.

1 σχόλιο:

  1. ..και ζούσαμε κάτω από έναν ουρανό όπου ο ήλιος δεν έβγαινε, ίσως για να μας τιμωρήσει, εμείς όμως κεφάλι δεν σηκώναμε, ούτε που νοιαζόμασταν...μα όταν στα μάτια θελήσαμε να κοιταχτούμε φως δεν υπήρχε και ψηλαφούσαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή