Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΡΑΣΟΥΛΗ

Πολλές φορές βαθιά αναρωτήθηκα τριγύρω οι άνθρωποι αν μ’ αγαπούνε
για ό,τι φαίνομαι ή αν αληθινά για ό,τι είμαι εγώ, κοντά μου ζούνε.

Κι όμως να που δεν ξέρω ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με κι ό,τι θες στο προσφέρω.

Είναι στιγμές σιωπής π' αναλογίστηκα τους όρκους που ’δωσα, γλυκιά μου, εσένα,
και με τα λόγια μου για μένα πείστηκα τώρα δεν έχω πια φόβο κανένα.


Πολλοί ορκίστηκαν πως μ’ αγαπήσανε γιατί κατάλαβαν ποιος είμαι τάχα
και σαν τους πίστεψα μ’ εγκαταλείψανε, ανάγκη μ’ είχανε, αυτό μονάχα.

1 σχόλιο:

  1. ΕΠΑΞΑ ΠΙΑ Ν'ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ,ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ..ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΝΕ..ΞΕΡΩ ,ΚΑΤΑΛΑΒΑ,ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ..ΕΞΑΛΛΟΥ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΛΛΟΙ ΘΑ ΠΟΥΝΕ..ΕΙΝΑΙ ΣΑΡΑΚΙ..ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ,ΠΟΝΑΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ..ΜΟΙΑΖΕΙ ΤΡΕΛΛΟ,ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΑΚΕΡΑ..ΠΩΣ ΝΑ ΤΑ ΣΒΗΣΩ...ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΣΚΕΨΗ.Ν'ΑΓΑΠΗΘΩ...ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή